II Kongres Międzynarodowej Konfederacji Związków Zawodowych

Szanowny Panie Przewodniczący,
Szanowny Panie Sekretarzu Generalny,
Drogie Siostry i Bracia,
Delegaci związków zawodowych z całego świata,

Obecny kryzys gospodarczy zmienia swiat. Dostrzegają to wszystkie związki zawodowe, także - jak wynika to z hasła Kongresu - dostrzega to Międzynarodowa Konfederacja Związków Zawodowych. Kryzys został spowodowany przez odejscie od reguł społecznej gospodarki rynkowej i właściwego wsparcia publicznego. Dowodzi to słuszności tezy, którą od początku swego istnienia głoszą związki zawodowe na całym swiecie, i którą dzisiaj, tu w Vancouver wszyscy powtarzamy: to gospodarka musi służyć ludziom, a nie ludzie gospodarce. Człowiek musi być ważniejszy niż rynek.

W Polsce, w Europie, na całym oewiecie nieustannie jesteśmy informowani o kolejnych zwolnieniach z pracy, o rosnącym bezrobociu. Nieustanne tragedie ludzkie, w szczególności kobiet i najsłabszych. Pogarsza się sytuacja ludzi pracy. A jak kryzys doświadcza świat kapitału?

Kryzys omija kapitał! Co więcej, kapitaliści jeszcze zarobili na kryzysie. Wielkie fortuny wciąż rosną, rozwarstwienie między biednym i bogatymi nie maleje, a niepewne, spekulacyjne transakcje finansowe wciąż mają miejsce.

Sprawcy kryzysu, wymagają od ludzi wyrzeczeń, obniżania pensji, "zaciskania pasa", zachowując dla siebie wysokie wynagrodzenia, premie i odprawy. Unikają uczciwej diagnozy przyczyn, pokazują nieprawdziwe recepty. Jeśli jednak neoliberalizm się skompromitował, to neolibera- łowie wciąż są silni.

Drodzy delegaci!

Wspólnie, musimy dokonać zwrotu od kasynowego kapitalizmu do rynku pracy opartego o zasady solidarności.

Zwrotu od polityki społeczno-gospodarczej dla najbogatszych w kierunku godnej pracy dla wszystkich bez dyskryminacji.

Musimy dążyć do zmiany, aby wspólnie ustanowić nowy, sprawiedliwy ład społeczny. Naszym priorytetem powinna być współpraca w ramach Międzynarodowej Organizacji Pracy. Musimy się domagać ratyfikowania przez wszystkie państwa kluczowych Konwencji, stanowią- cych podstawę gwarantowania na poziomie globalnym podstawowych praw człowieka, praw pracowniczych i praw związkowych. Wspólnie, w ramach naszych działań w Międzynarodowej Konfederacji Związków Zawodowych musimy dopilnować przestrzegania przyjętych Konwencji i Zaleceń, a także pracować na rzecz wypracowania nowych, międzynarodowych instrumentów prawnych. Donios łą rolę w tym zakresie pełni właśnie Międzynarodowa Konfederacja Związków Zawodowych. Niedawna nasza współpraca w celu wypracowania nowego prawa międzynarodowego dla pracowników w gospodarstwach domowych podczas 99 Sesji Międzynarodowej Konferencji Pracy jest tego wyrazem. To właśnie jeden z przykładów naszej drogi ku globalnej sprawiedliwości.

Istotna jest także kooperacja regionalna. Wspólnie musimy wywierać nacisk na rządy poszczególnych państw.

Zdajemy sobie sprawę, że nie ma jednakowych recept na nasze problemy, jednak uważamy, że najlepszą, najbardziej cywilizowaną metodą jest dialog społeczny.

Globalna sprawiedliwość to także walka o poszanowanie dla praw związkowych. Morderstwa, tortury i kary więzienia za działalność związkową wciąż mają miejsce w wielu rejonach świata. Bycie związkowcem to czasami wypisać na siebie wyrok śmierci. Jestem dumny jednak będ ąc tu dzisiaj z Wami, ze związkowcami z całego świata.

Tymi, którzy - tak jak ja i wszyscy związkowcy w Polsce - dążymy do tego, aby wolność i prawa związkowe nie były pustym hasłem!

Drogie Siostry i Bracia!

Zarówno przed Międzynarodową Konfederacją Związków Zawodowych jak i przed krajowymi organizacjami wchodzącymi w jej skład cztery lata ciężkiej pracy. Życzę Wam wszystkim determinacji. Musimy być w ofensywie!

Mam nadzieję, że na III Kongresie MKZZ w 2014 roku będziemy mogli powiedzieć: Siostry i Bracia! świat jest bardziej sprawiedliwy! Tylko zjednoczony, wspólny i zdeterminowany ruch związkowy może tego dokonać.

Powrót do początku tekstu